جنگ نرم، افسران جبهه فرهنگی، فن آوری و اطلاعات از جمله واژه های پرتکرار این روزها هستند و بعضی ها عجیب آن ها را در دایره المعارف ادبیاتشان راه داده اند اما اینکه چقدر در عمل به فلسفه و عمق این عبارات پایبندند بماند!
بعضی های دیگر هم از تکرار بی عمل این حرف ها آزرده شده اند اما آنچه مهم است ریشه یابی این واژه هاست و اتخاذ عملکرد مناسب، جهت دار و هدفمند در برابر یورش های فرهنگی امروز.
تماشای پوشش های بی پوشش ! ، ویترین ها، عاشقانه های در خیابان و پارک و سینما، شنیدن حرف و حدیث ها و کلام های بی سند که در فقه تهمت نامیده میشود؛ گاهی همه ی آن چیزهایی است که می تواند آزارت دهد و الزاما اینطور نیست که اگر اذیت می شویم پس خودمان عاری از همه این هاییم اما می توان ادعا کرد که به مرتبه ای رسیده ایم که بوی ناهنجار این رفتارها را حس می کنیم و هنوز قبح خط خطی های بر اسلام و اخلاق را می فهمیم.
می دانستم مریضم
اما شدتش را نه
این را دیروز فهمیدم
وقتی در کمد چوبی ام را باز کردم، نگاهم که به گرانترین و زیباترین روسری ام افتاد ....
.jpg)
اثر مجیدی را می توان شاعرانه ای لطیف با ضرب آهنگ و مسیری ملایم و کند دانست که غزل واره ای از زندگی پیامبر اکرم (ص) را روایت می کند، هرچند هرکدام از روایت های این فیلم می تواند به عنوان پروژه ای سینمایی در نظر گرفته شود و انصافا پردازش زندگانی پر ماجرای محبوب ترین خلقت خدا در قاب سینمایی کاری بس دشوار است و عنایتی از سمت حضرت حق می طلبد.
لباس را می توان خانه نخست انسان دانست چرا که هر کسی پیش از زیستن در فضای جغرافیایی یک چهاردیواری به نام خانه، در لباس و پوشش خود مسکن دارد و محفوظ است.
